مروری بر مدیریت هوشمندانه مقام معظم رهبری درفتنه 88

انتخابات دهم ریاست جمهوری در سال 1388 در ایران و حوادث بعد از آن یکی از پیچیده ترین بحران های پیش آمده در سه دهه گذشته انقلاب اسلامی بود که به واسطه آن بسیاری از ظرفیت ها و واقعیت های جمهوری اسلامی محک خورد و مورد آزمون قرار گرفت.با پیروزی اصول گرایان در مجلس هفتم و ایفای نقش مطلوب آنان در حل مسائل ومشکلات کشور، افکار عمومی به سوی آنان اقبال نشان داد.

این اقبال خود را در انتخابات ریاست جمهوری نهم بیشتر نمایان کرد و نامزد اصول گرا یان _ دکتر احمدی نژاد_ در این انتخابات، توانست بر نامزد اصلاح طلبان و کارگزاران -هاشمی رفسنجانی- پیروز شود.

با این پیروزی مشاجرات سیاسی و روزنامه ای دوران اصلاحات پایان یافت و به تبع آن چالش های سیاسی در عرصه اجتماع هم کمرنگ شد و توان دولت در جهت کار کردن برای حل مشکلات واقعی کشور و مردم قرار گرفت.

با فراهم شدن چنین شرایطی گروههای سیاسی اصلاح طلب هم به جهت مخالفت با رویکرد کلی دولت و هم به سبب انتقاد به روشهای مدیریتی و اجرایی دولت، انتقادات زیادی را به دولت وارد کردند به گونه ای که دولت در معرض یک هجمه و حمله تبلیغاتی با انواع و اقسام انتقادات و ایرادات قرار گرفت.

هدف عمده منتقدین و مخالفان دولت از طیف اصلاح طلب، ناکارآمد و ناتوان نشان دادن دولت بود. در این میان رهبر معظم انقلاب از رویکرد و جهت گیری دولت با قاطعیت دفاع نمودند و در سخنرانی های متعدد از رویکرد عدالت محوری دولت و تلاش آن در رسیدگی به فقرا و مبارزه با فساد دفاع کردند.

ضمن اینکه معظم له در دیدار با اعضای دولت توصیه های زیادی را در جهت کاهش خطاها و مطلوب شدن روش های اجرایی داشتند و همواره تاکید می‌نمودند که دولت از انتقادات کارشناسی شده و از نظر کارشناسان و نخبگان استفاده کند. با فرارسیدن ایام انتخابات دهم ریاست جمهوری، مخالفان دولت احمدی نژاد با مخالفان نظام جمهوری اسلامی همسو شده و چون ایده کنار زدن حتمی احمدی نژاد از قدرت را در سر داشتند، برنامه هایی را قبل و بعد از انتخابات دنبال کردند که نتیجه آن ضربه زدن به نظام و پیش بردن اهداف دشمن در داخل کشور بود.

عدم موفقیت نامزد اصلاح طلبان، آقای موسوی، در انتخابات دهم ریاست جمهوری سبب شد تا وی و هوادارانش از اصلاح طلبان شایعه تقلب در انتخابات را مطرح کرده و در حالی که هیچ گونه سند و مدرک اطمینان بخشی برای این ادعا نداشتند، دست به شورش و اغتشاش بزنند.

آنها با زیر پاگذاشتن قانون و راهکارهای قانونی، چندین هفته به اغتشاش و شورش در تهران و شهرهای بزرگ پرداختند و در مقابل نظام قد علم کردند. در مقابل این فتنه گران و قانون شکنان، رهبر معظم انقلاب اسلامی با مدیریت اسلامی خود، نظام را حفظ کرده و نه تنها نگذاشتند این حوادث نظام را به خطر اندازد، بلکه از این تهدیدات،‌ فرصت افزایش پشتوانه مردمی نظام را فراهم نمودند.

اتفاقی که طی هشت‌ماه (22/03/88 تا 22/11/88) رخ داد و با به میدان‌ آمدن نیروهای مخلص و متکی به قدرت لایزال خداوند و به رهبری، عالمی فرزانه که در رویارویی آغازین با این فتنه، جان خود را آمادة فداکردن نمود، از نظر تنوع طیفی و گروهی، برخورداری فتنه‌گران از حمایت پایگاه‌های قدرت‌های بیگانه و پوشش خبری رسانه‌های استکباری به قدری وسیع و قدرتمند جلوه می‌داد که لرزه بر تن هر فرد سیاستمدار حتی کارکشته‌ترین آنان می‌انداخت.

با مروری بر حجم انبوه فعالیت ها و تجهیزات رسانه ای و غیر رسانه ای عوامل پشت این جریان می توان به پیچیدگی و عمق این فتنه که هدفی جز براندازی نظام جمهوری اسلامی نداشت پی برد. در حوادث بعد از انتخابات، یکبار دیگر استکبار و ضد انقلاب نقاب دار و آشکار داخلی با تمام قوا و توان به میدان آمدند و هر آن چه در اختیار داشتند برای مقابله با جمهوری اسلامی از نظر سیاسی، روانی و تبلیغاتی و کمک‏های مالی و اقتصادی و نرم‏افزاری بسیج کردند.

حمایت و پشتیبانی مؤسسات، نهاد ها و دولتمردان کشورهای غربی به ویژه آمریکا و انگلیس از جریانات داخلی کشور بسیار جای تامل و تفکر دارد. به اذعان بسیاری از اندیشمندان و سیاستمداران حوادث سال 1388 در ایران به بسیاری از انقلابات مخملی انجام شده در سایر کشورها ی به منظور تغییر حاکمیت و براندازی شبیه بوده است.

تأسیس بنگاه سخن پراکنی انگلیس BBC درست چندماه قبل از فتنه، آن هم در وضعیت بد مالی این خبرگزاری، فعالیت گسترده شبکه خبری آمریکایی CNN و یورونیوز، نیویورک تایمز و نیوزویک، چهره ی سیاسی گرفتن بسیاری از شبکه‌های (ضد) فرهنگی و عدول از جایگاه تعریف شده برای آنان چون شبکه VOA، آغاز پروازهای بسیار لندن به تهران، ورود هزاران اسلحه و صدها بمب توسط تروریست‌ها از مرزهای شرقی و غربی، حمایت علنی رسانه های غربی از آقای موسوی و نام بردن از وی به عنوان « رهبر مخالفان ایران»، بیان مواضع صریح و شفاف مسئولان کشورهای اروپایی و غربی در حمایت از جریان سبز، مطابقت شعارهای عوامل داخلی با شعار ها ی مطرح شده از رسانه‌های بیگانه، تعطیلی برنامه‌های جانبی سفارت‌خانه‌های خارجی در تهران به‌ویژه سفارت انگلیس و در اولویت قراردادن انتخابات،شان از پیچیدگی فتنه‌ای داشت.

در این شرایط برخی از خواص مردود نیز شعله ی فتنه را عمیق تر می کردند. کسانی که به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی و حمایت های رهبر فرزانه اش دارای اعتبار و شانی شده بودند به یکباره در جمع توهین کنندگان به مقام ولایت ایستادند؛ بررسی نقش خواص مردود که گاهی با سکوت نا به جای خود و گاهی با بیان مطالبی از روی بی خردی و گاهی با ارسال نامه و بیانیه این جریان را به سمت و سوی اهداف دشمن کشاندند بحث مفصلی را می طلبد که در اینجا فرصت پرداختن به آن نیست.

اما باید گفت انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 در ایران - به رغم تلخی هایی که در بر داشت- دو پیروزی شگرف و مهم را برای ملت ایران به ارمغان آورد که طعم شیرین آن پس از فراموشی تلخی ها به مرور آشکار می شود و شیرینی اش عالم را فراگیر می کند.

نخست:
از بزرگترین پیروزی های ملت ایران نمایش قدرت 40 میلیونی مردم در یک مشارکت سیاسی بود. انتخابات سال 1388توانست در عمر نظام جمهوری اسلامی بعد از رفراندم سال 1358 بیشترین مشارکت مردمی در سیاست و تصمیم گیری کلان کشور را به نمایش بگذارد.

روند شکل گیری این انتخابات و نتایج به دست آمده از آن به واسطه ی مشارکت حدود 40 میلیون نفر در انتخابات ریاست جمهوری، یکی از بی سابقه ترین نصاب ها در جهان نمونه ای بدیع و شگفت در عمر جمهوری اسلامی است که در حقیقت مانور عظیمی از « مردم سالاری دینی » به حساب می آید.. دشمنان نظام اسلامی هرگز باور نمی کردند که جمهوری اسلامی پس از 30 سال بتواند اینچنین در عرصه ی مشارکت مردمی بدرخشد و به عنوان یک الگوی اسلامی نمونه ی منحصر به فردی از دموکراسی را به جهانیان عرضه کند.

بی دلیل نیست که دشمنان پس از مشاهده شرکت 85 مردم در صحنه ی انتخابات سراسیمه و سرگردان می‌شوند و برای رسیدن به اهداف شوم خود با هیجان و هراس تمامی نقشه‌های خود را پشت سر هم و در فاصله ی زمانی اندکی یکی پس از دیگری به اجرا می گذارند. انتخابات 22 خرداد 1388 صحنه ای پیچیده و دشوار بود که مردم ایران به رغم فعالیت جبهه استکبار و معاندان نظام توانستند به خوبی و با سلامت از آن عبور نمایند. این دستاورد پس از 8 ماه نبرد در 9 دی همان سال به بار نشست.

دوم:
پیروزی بزرگ دیگری که انتخابات سال88 نه تنها برای مردم ایران بلکه برای مردم جهان به ارمغان آورد برجسته شدن نقش «ولی‌فقیه »در اداره ی نظام اسلامی بود. مفهوم محجور و مظلومی که به واسطه دشمنی دشمنانش نتوانسته بود قدرت و استحکام خود را در عرصه ی جهانی آشکارا عرضه کند،در این انتخابات اقتدار و صلابت خود را به رخ جهانیان کشید.

شاید تا پیش از این برخی ولایت فقیه را صرفا یک ساز و کار قانونی، حقوقی و سیاسی می‌دانستند اما این انتخابات در حقیقت در پس همه ی تلخی های خود مجالی را فراهم ساخت تا این مفهوم به همراه مصداق شایسته ای که بار مسئولیت اش را هم اکنون به دوش دارد بتواند حقیقت و ماهیت واقعی خود را مبین سازد.

انتخابات و حوادث بعد از آن بستر شناخت بی پرده و شفاف از ویژگی ها و ظرفیت های علمی، راهبردی و مدیریتی مقام معظم رهبری را خصوصا برای نسل جوان که در اثر کم کاری های علاقه مندان و حجاب های ناگزیر موقعیت رسمی رهبری، مکتوم مانده بود، آشکار ساخت. در ورای جریانات پس از انتخابات اندیشه ولایت فقیه توانست ظرفیت، کارآمدی و قدرت روزآمدی خود را در مواجهه با چالشی پیچیده و چند وجهی، ودر یک تجربه عملی و عینی نشان دهد.

غرب اکنون از تحلیل چگونگی شکست پروژه ای که مدتها در لوای مفهوم انقلاب مخملی حسرت وقوع آن را می کشید عاجز مانده است. آنها نمی توانند رابطه ی معنوی میان مردم و ولی شان را درک کنند. به همین دلیل است که همواره در محاسبات خود در خصوص ملت ایران دچار اشتباه و سرخوردگی می شوند.

اکنون پس از گذشت زمان و آشکارتر شدن ماهیت جریان فتنه و عوامل پشت پرده و حامی آن می توان گفت مدیریت ولایی و دفاع هشت‌ماهه مردم در برابر فتنه ی سبز و عوامل داخلی و خارجی بیگانه که در بعضی از مواقع و مواضع به سمت جنگی نیمه سخت و جنگی سخت رفت، کم‌تر از مدیریت هشت‌ساله دفاع مقدس از سوی امام راحل و جبهة انقلاب در برابر همه ابرقدرت‌های دنیا نبود.

مدیریت داهیانه مقام معظم رهبری در این دوران، خنثی کننده یک بحران جدی در کشور بود. حادثه عظیم 9 دی و راهپیمایی 22 بهمن پس از ماهها مظلومیت انقلاب و رهبری و جنگ روانی سنگین تبلیغاتی و رسانه‏ای همراه با دروغ و تهمت، توانست سیمای مقتدر نظام اسلامی و پایگاه عظیم مردمی و اعتماد ملت به انقلاب و مقام معظم رهبری را به نمایش بگذارد.

حوادثی مانند هتک حرمت عاشورا و راهپیمایی عظیم و پرابهت ملت ایران در روز 9دی و خصوصاً راهپیمایی بی سابقه 22 بهمن بعد از 8 ماه فتنه گری، موجب شد که جریان فتنه و عناصر کلیدی آن در حوزه سیاسی و حاکمیت و مهم تر از آن، از نظر پایگاه اجتماعی و مردمی منزوی و آنها را که می‏خواستند با ابزار ظرفیت‏های اجتماعی مانند تجمع و راهپیمایی، نظام و انقلاب و رهبری را در بین مردم بی اعتبار کنند، در بین ملت ایران بی اعتبار شوند.

پیروزی نظام در این رویارویی مانند همه پیروزی‏های گذشته و شکست سنگین جبهه ی معارض نظام جمهوری اسلامی که برای عوامل خارجی و سرسپردگان داخلی آنها قابل تصور نبود، توانست ضریب امنیت و آسیب ناپذیری جمهوری اسلامی و تجارب مسئولین و خودآگاهی مردم را بالاتر برد. و این همان نعمتی است که باید بارها و بارها شکر گزارش باشیم.

در یک جمع بندی می توان خطوط اصلی مدیریت مقام معظم رهبری در این تحولات را به صورت زیر خلاصه کرد:
1-دادن هشدار و ایجاد حساسیت نسبت به تردید افکنی درباره سلامت انتخابات و رعایت انصاف:
رهبر انقلاب از مدتها قبل از انتخابات به خصوص در سخنرانی اول فروردین 1388در مشهد مقدس، در اولین تذکرات در باب انتخابات پیش رو، با تیز بینی کسانی که تا آن لحظه هنوز به صورت رسمی کاندیدای انتخابات نشده بودند را از طرح شبهه تقلب در انتخابات بر حذر داشتند ونسبت به زیر سئوال بردن سلامت انتخابات هشدار دادند.

«انتخابات به فضل الهی و به حول و قوه‏ی الهی انتخابات سالمی است. من می‏بینم بعضی‏ها در انتخاباتی که دو سه ماه دیگر انجام خواهد گرفت، از حالا شروع کرده‏اند به خدشه کردن. این چه منطقی است؟ این چه فکری است؟ این چه انصافی است؟

این همه انتخابات در طول این سی سال انجام گرفته است - در حدود سی انتخابات - مسئولان وقت در هر دوره‏ای رسماً متعهد شده‏اند و صحت انتخابات را تضمین کرده‏اند، و انتخابات صحیح بوده است؛ چرا بیخود خدشه می کنند، مردم را متزلزل می کنند، تردید ایجاد می کنند؟ که البته در ذهن مردم عزیز ما با این حرفها تردید ایجاد نخواهد شد.»

ایشان در قسمت دیگری از بیاناتشان بر لزوم رعایت صدق و صفا و خارج نشدن از دایره ی انصاف تاکید می کنند که این بیانات در اغاز سال و چند ماه مانده به برگزاری انتخابات این است که مانع از ایجاد شکاف و تفرقه بین مردم شوند.

ایشان در دیدار‌ی دیگر در اردیبهشت ماه نیز مجدداً بر این مسئله تاکید کردند و از جریانی که به این فضاسازی‏هامی پرداخت، گله کرده و زیر سؤال بردن انتخابات را سخنی علیه ملت ایران عنوان کردند. «من انتظارم این است: کسانی که با ملت ایرانند، جزو ملت ایرانند، توقع دارند ملت ایران به آنها توجه کنند، اینها دیگر علیه ملت ایران حرف نزنند و انتخابات ملت ایران را زیر سؤال نبرند.

مرتب تکرار نکنند که آقا این انتخابات سالم نیست؛ انتخابات، انتخابات نیست. چرا دروغ می‌گویند؟ چرا بی‏انصافی می کنند؟ چرا خلاف واقع می‌گویند؟ چرا این همه زحماتی را که این ملت و مسئولین در طول این سالهای متمادی متحمل شدند، ندیده می گیرند؟ چرا ناسپاسی می کنند؟ انتخابات در دوره‏های گذشته سالم بوده. در مواردی که شبهاتی پیش می‏آمد، ما فرستادیم تحقیق کردند، دنبال کردند.

در یکی از مجالس گذشته شایعاتی پیدا شد، بعضی‏ها دلائلی آوردند، حرفهائی زدند که انتخابات ناسالم است؛ توقع داشتند که در برخی از شهرهای مهم از جمله تهران، انتخابات ابطال شود. ما افراد وارد و مطلعی را فرستادیم تحقیق کردند، مطالعه کردند؛ دیدند نه، خدشه در انتخابات نیست. در بین هزارها صندوق ممکن است در دو تا، پنج تا صندوق خدشه‏هائی به وجود بیاید. این، انتخابات را خراب نمی کند. این هم مال بعضی از اوقات بوده است.

گاهی یک گروهی، یک جناحی - از این جناحهای معمولی کشور که شماها این جناح‏بندی‏ها را می شناسید - که بر سر کار بودند، نتیجه‏ی انتخابات به ضرر آنها و به نفع جناح مقابل شده؛ مکرر این اتفاق افتاده. چطور این انتخابات را کسی ممکن است زیر سؤال ببرد؟»گذشت زمان وفضای بعد از انتخابات، تحلیل دقیق رهبر انقلاب در زمینه ی زیر سئوال بردن انتخابات واز آنچه در کمین نظام بود را روشن کرد.

بر خلاف نظرات و تذکرات مقام معظم رهبری،اولین محور کاری فتنه گران زیر سئوال بردن سلامت انتخابات بود.گر چه شبهه در سلامت انتخابات های پیشین دیگر به روال ثابت جریانی درآمده بود که با عنوان اصلاح طلب شناخته می شد اما فضاسازی هدفمند و مداوم بر موضوع سلامت انتخابات آن هم سه ماه قبل از انتخابات، دلسوزان نظام را پیرامون آنچه در پیش است، به یقین قطعی رسانده بود. در همین راستا بود که طرح تشکیل کمیته صیانت از آرا از سوی دو کاندیدای اصلاح طلب در دستور کار قرار گرفت.

2-تبیین سناریوی دشمن در آستانه ی انتخابات:

حوزه دیگری که رهبر معظم انقلاب اسلامی در آستانه انتخابات بدان پرداختند، تبیین و تحلیل سناریوها و اهداف دشمن در انتخابات پیش رو بود. معظم له در سخنرانی های متعدد در این زمینه نکات مهمی را در مورد اهداف دشمن در انتخابات فرمودند و نیروهای انقلابی را نسبت به آن هوشیار نمودند.

رهبر معظم انقلاب در همین راستا خطاب به نامزدها فرمودندکه مبادا نامزدها در اثنای فعالیتهای انتخاباتی خودشان جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند. همچنین فرمودند که نامزدها رقابتها را منصفانه کنند، حرفها را منصفانه کنند و اذهان عمومی را تخریب نکنند.

3-اهمیت بخشی به مشارکت مردم در انتخابات:

در بسیاری از سخنان رهبر انقلاب پیش از انتخابات می توان به وضوح دعوت و تشویق ایشان مبنی بر حضور پر شکوه مردم در انتخابات را مشاهده کرد.

تدبیر رهبر انقلاب و تاکید های فراوان ایشان و اولویت بخشی به حضور حداکثری در رقم خوردن حماسه ی مشارکت 40 میلیونی نقش مهمی داشته است. تاکید بر اهمیت اصل انتخابات در تعیین سرنوشت کشور،افشای برنامه و خواست دشمن برای کاهش مشارکت مردم،ترسیم فضای امید و چشم انداز مثبت و رو به جلو برای کشور،ابراز اعتماد به تشخیص و انتخاب مردم،تقویت فضای رقابتی و آزاد در انتخابات از مهم ترین محورهای سخنان ایشان در زمینه ی تقویت مشارکت مردم در انتخابات است.

4-دعوت به آرامش برای جلوگیری از آشوب ها:

بعد از اتمام انتخابات و آگاهی نامزد اصلاح طلبان از ناکامی خود، طرح های هوادران وی و فعالیت های شخص او برای ایجاد ناآرامی و اغتشاش به مرحله اجرا درآمد. در مقابل این رفتارها که سبب ناامنی در کشور و حمله به بانک ها و آشوب های خیابانی شد، توصیه رهبر انقلاب به مهربانی و بردباری در پیام تبریک شنبه پس از انتخابات هم خطاب به کاندیدا و هواداران نامزد منتخب بود و هم خطاب به کاندیداهای دیگر.

این در حالی بود که اقدامات تحریک کننده از شب قبل از آن آغاز شده بود. رهبر انقلاب در جای دیگر رقیبان دیروز را به حمایت از نامزد پیروز فراخواندند و آن را امتحانی الهی برای آنان دانستند.

رهبر فرزانه و مدبر انقلاب اسلامی در نمازجمعه تاریخی مردم تهران در روز 29 خرداد ضمن موشکافی مسائل و وقایع اخیر در کشور دلهای مردم را به سکینه و آرامش با یاد خداوند فراخواندند و توانستند با بیانات ارزشمند خود التهابات ونگرانی‌های مردم را تسکین دهند. ایشان در این خطبه به چند محور اصلی پرداختند.

الف)تبیین حماسه 22 خرداد

هر چند رهبرمعظم انقلاب در پیام خود در روز بعد از انتخابات به عظمت و شکوه انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرده بودند، اما این بار ترجیح دادند تا رودر روی مردم و بار دیگر از حضور و مشارکت گسترده مردم در انتخابات تشکر نمایند.

ایشان معتقدند سخن گفتن در این خصوص حتی اگر با مبالغه و تملق همراه باشد ایرادی بر آن وارد نیست و این موضوع خود نشان دهنده میزان تاثیر گذاری آراء مردم در نظام مردم سالاری دینی میباشد..از جهت دیگر ایشان حضور مردم را دارای نشانه های مهمی دانستند. نشانه هایی که هم در داخل کشور و هم در جهان دارای اثار فراوان می باشد.

ب)جریان شناسی رقابت های انتخاباتی

ایشان مدبرانه در تحلیل جامعی مباحث اتفاق افتاده در کشور را به جای آنکه به یک بحران گسترده تبدیل کنند به مسئله ای داخلی و خانگی تبدیل کرده و رقابت‌های انتخاباتی را رقابت هایی درون نظام ومتعلق به نظام دانستند، این در حالی بود که دشمنان سعی می کردند تا رقابتها را به دو گروه رقابت میان مخالفان و طرفداران نظام جلوه دهند. تدبیر ایشان توانست مانع بزرگی برای دخالت و تصمیم‌گیری بیگانگان در جریانات کشور ایجاد کند.

ج) بررسی وجوه مثبت و منفی مناظره های تلویزیونی

مناظره های تلویزیونی به عنوان جدیدترین ابزار برای تبلیغات کاندیداها در این دوره از انتخابات توانست نقش بسزایی در میزان شناخت مردم و در نتیجه میزان شرکت مردم در انتخابات داشته باشد بیانات رهبر معظم انقلاب در خصوص مناظره‌های تلویزیونی بسیاری از نکات تاریک و مبهم را برای مردم اشکار و روشن ساخت.

ایشان در تحلیلی واقع بینانه هم به وجوه مثبت و هم به وجوه منفی در این مناظره ها پرداختند. از دیدگاه ایشان به علت شفاف و صریح بودن مناظره ها تبلیغات دشمنان در زمینه غیر رقابتی بودن انتخابات کاملا خنثی شد.

مردم با دیدن مناظره‌ها توانستند از بسیاری از مسائل مطرح در جامعه آگاه شوند و احساس نمودند نظام دارای اندرونی و بیرونی نیست و مسائل مربوط به نظام باید به آگاهی همه مردم برسد و آنها در این خصوص بیگانه تلقی نمی شوند.مناظره ها نشان دهنده آزادی بیان بود و توانست ذهن ها را پرورش داده قدرت انتخاب ملت را بالا ببرد.

در نهایت آراء مردم را از شکل زینتی به شکل حقیقی تبدیل نماید. اما در مراحلی از مناظره دیده می شد که جنبه احساس بر جنبه منطقی غلبه می کرد و در نهایت جنبه تخریبی بر مباحث سایه می‌افکند. مناظرات گاهی به صورت سیاه نمایی افراطی از وضع موجود و وضع گذشته تبدیل می شد و این مسئله در میان طرفداران نامزدها التهاب و نگرانی ایجاد می کرد گفت وگو ها یی که بعد از مناظره به صورت بگو و مگو ادامه می یابد می تواند به کشمکش، کدورت و کینه تبدیل گردد. لذا باید از ادامه بگو مگو ها پرهیز کرد.

با حذف نکات منفی می توان مناظره ها را در طول سال و در سطوح مدیریتی ادامه داد تا مسئولان همواره در حال نقد و پاسخگویی باشند و در ضمن جامعه قدرت پذیرش این مناظره‌ها را در خود افزایش دهد تا در زمان انتخابات به حالت انفجار در نیاید.

د) آگاهی بخشی به نخبگان، احزاب و جریانات سیاسی

مقام معظم رهبری در بخش مهمی از سخنان خود خطاب به نخبگان و نامزدها و احزاب و جریانات سیاسی تذکراتی دادند که باید آن تذکرات را به عنوان محوری‌ترین بخش از بیانات ایشان برجسته کرد. تذکراتی که اگر به ان ها عمل می شد می توانست مانع از بروز بسیاری خسارت های مادی و معنوی به مردم و نظام جمهوری اسلامی شود.

ایشان معتقد بودند که کشور در یک لحظه حساس تاریخی قرار گرفته است. لزوم توجه دهی به این مسئله با توجه به وضع همسایگان، وضع خاورمیانه، بحران اقتصادی جهان و... اهمیت حفظ آرامش و تصمیم گیری بخردانه را می رساند. چه بسا یک تصمیم نادرست و حرکت ناصحیح وضع کشور را در این لحظات حساس به مخاطره اندازد و جامعه را دستخوش التهاب کند.

لذا هوشیاری و جلوگیری از عملکردهای اشتباه لازمه وضع موجود برای رسیدن به وضع مطلوب می باشد. سیاسیون وظیفه دارند با مراقبت از رفتار و گفتار و عملکرد خود افکار عمومی منتسب به جریانهای حزبی و گروهی وابسته به خود را به سمت اعتدال و پرهیز از افراطی گری هدایت کنند و خود در این راستا پیش قدم باشند.

چه بسا افراطی گری اگر از آنها آغاز شود به تدریج بدنه اجتماع را نیز فرا می گیرد و پس از زمان اندکی حتی خود کسانی که به این افراطی گری دامن زده اند نمی‌توانند جلوی گسترش آن را بگیرند. آغاز خروج از مرزهای تعادل و شروع افراطی گری عدم پایبندی به قوانین است.برای پرهیز از افتادن در دام افراطی گری سعه صدر، تسلط بر خویشتن و عمل به قوانین راهگشا خواهد بود.

جریانات سیاسی قبل از انجام هرعملی و گفتن هر حرفی باید به مسئولیت خود نزد خداوند بیندیشند. چه بسا گفتن و نوشتن یک سخن بتواند محرک حرکات و اعمال پیش بینی نشده بعدی باشد. لزوم توجه به مسئولیت در پیشگاه خداوند به نخبگان سیاسی کمک می کند تا قبل از بیان سخنان و انجام رفتار خود به عواقب دنیوی و اخروی آن نیز اندیشیده و سپس اقدام نمایند.

رهبر معظم انقلاب با یاد آوری وصایا ی امام راحل در خصوص عمل به قانون به عنوان مرجع نهایی حجت را برای همه تمام کردند. از آنجا که اکثر گروههای سیاسی خود را پیرو راه امام(ره) میخوانند باید بدانند که راه امام راه عمل به قانون است و قانون فصل الخطاب همه اختلاف نظرها است. باید جریانات سیاسی اختلافات را کنار گذاشته و بنا را بر محبت و تفاهم و برادری قرار دهند و از اصول قانونی پیروی نمایند. زیرا راه قانون همیشه باز است.

اختلافات قبل از انتخابات طبیعی است. اما همه اختلاف نظرها و عقیده ها را باید پس از انتخابات کنار گذاشت. زیرا مردم با علاقه خود یک نظر و رأی را می‌پذیرند و آن را انتخاب می کنند. در حقیقت در سر صندوق های رأی است که مردم خواسته خودشان را بروز می دهند. همه ی اختلافها باید سر صندوق رأ ی حل و فصل شود. دعواهای بعد از انتخابات به صورت زور آزمایی و اردو کشی خیابانی مردود و بر خلاف قانون احترام به رأی اکثریت و به چالش کشاندن اصل مردم سالاری است.

دشمنان و ضد انقلاب همیشه منتظرندتا در فرصتی خاص، ضربه خود را به نظام اسلامی وارد کند. در این نکته که دشمنان ما همیشه در حال طراحی نقشه‌های خرابکاری و عملیات های تروریستی هستند هیچ شکی نیست.

اما این آگاهی و تیز‌هوشی ما ست که می تواند اهداف آنها را نا کار آمد و نقشه های آنها را نقش بر آب کند. اگر نخبگان و فعالان سیاسی بدون توجه به واکنشهای احساسی در خلال تجمعات و راهپیمایی ها،زمینه را برای بروز این گونه حوادث که هم لطمات جانی و هم امنیتی دارد آماده کنند مسئولیت این حوادث بر عهده آنان می باشد.

اگر گروههای سیاسی سعی دارند تا با زور آزمایی خیابانی اهرم فشاری به نظام وارد کنند و نظام را به خاطر مصلحت مقطعی وادار سازند تا به اعمال خارج از قانون عمل نمایند مطمئن باشند که در محاسبات خود اشتباه کرده اند. زیرا نظام تسلیم بدعت های غیر قانونی نمی گردد. در حقیقت تن دادن به مطالبات غیر قانونی خود می تواند آغاز دیکتاتوری باشد.

ه) رفتار شناسی سران استکبار و رسانه های بیگانه

ایشان همچنین با تیز بینی همیشگی خویش محور اصلی همه ی این اتفاقات-‌سران کشورهای استکباری- را به درستی نشانه گرفتند. ایشان ضمن تبیین جریانات و تحرکات استکباری و رسانه های آن ها عنوان نمودند که:

«امروز دنیاى استکبار روى نقاط قوت ملت‌ها متمرکز شده، تا آنها را از بین ببرد. البته یک جاهایى موفق مى‌شوند، یک جاهایى هم موفق نمى‌شوند. از جمله‌ى جاهایى که به حول و قوه‌ى الهى موفق نشدند و موفق نخواهند شد، ملت ایران است.»

6- تاکید بر فصل الخطاب بودن قانون:

از محوری‏ترین تدابیر رهبر انقلاب که در شرایط فتنه حکم تعیین زمین و قاعده بازی را داشت، تاکید بر فصل الخطاب بودن قانون (خصوصاً در سخنرانی نماز جمعه 29 خرداد) و انجام اعتراضات تنهااز مسیر قانون و راههای قانونی و مراجعه به نهادهای قانونی بود. خصوصاً در شرایطی که جریان فتنه گر و برخی خودی‏های غافل تأکید بر حکمیت و مذاکره و مصالحه و حل و فصل مسئله از راههایی داشتند که مدیریت کار را از دست نظام خارج و فرجام مسئله را نامشخص کرده و بر پیچیدگی فتنه می‏افزود.

تا زمانی که تایید نهایی نتایج انتخابات از سوی نهادهای مسئول انجام نگرفته بود، رهبر انقلاب ضمن به رسمیت شناختن شبهاتی که ممکن است برای کاندیداهای انتخاباتی وجود داشته باشد بر حل تمامی این شبهات از مسیر قانونی تا انتها وهمکاری کامل نهادهای انتخاباتی – شواری نگهبان و وزارت کشور- تاکید می نمودند.

پیشنهاد بازشماری تصادفی صندوق ها اولین بار از سوی شخص ایشان در دیدار با نمایندگان کاندیداها مطرح شد.ممکن است کسانى... اشکالات و اعتراضاتى را بر مجارى گوناگون امور در انتخابات ثبت کرده باشند و اعتراض داشته باشند... رسیدگى به اینها حتماً باید انجام بگیرد.

با پایان مهلت شورای نگهبان برای رسیدگی به شکایات، با آنکه معترضان تا آن لحظه از پذیرش مجاری قانونی سرباز زده بودند، رهبر بزرگوار انقلاب در پاسخ به نامه دبیر شورای نگهبان برای تمدید پنج روزه مهلت رسیدگی به شکایات موافقت نمودند. رهبر انقلاب مصمم بودند تا همه راه های قانونی و ممکن برای شبهه زدایی را عملی نمایند. شاید معترضان در مسیر قانون و اصلاح قرار گیرند.

7- تاکید بر لزوم تبری خودی ها از بیگانگان:

شدت و حدت مسایل بعد از انتخابات و شکل گرفتن منازعات به صورت سنگین در داخل از یک سو و وجود تفکر غلط در جریان فتنه برای استفاده از ظرفیت های دشمن خصوصا ظرفیت های انبوه رسانه ای به نفع خود از دیگر سو موجب غفلت از دشمن و اهدافش شد.

این مسئله موقعیت استثنایی در اختیار جریان ضدانقلاب خارج و داخل قرار داد تا با فضاسازی‏های گسترده و رسانه‏ای سنگین و دروغگویی، تهمت‌زنی و ایجاد جنگ روانی شرایط بوجود آمده را مبهم تر و غبار آلودگی واقعیت‌ها را بیشتر کند.در این بین عدم تبری جریان فتنه از دشمن و رسانه های ماهواره ای آنها مانند بی بی سی فارسی موقعیت مهمی در اختیار آنها قرار داده بود تا در بخش‌هایی از جامعه و مردم دارای اعتبار و اعتماد باشند.

با وجود آنکه طرح شبهه تقلب بستر اصلی را برای اغتشاشات خیابانی فراهم آورده بود اما فرض رهبری آن بود که جریان شکست خورده در انتخابات از افراطی گری ها و اغتشاشات دوری خواهد جست. لذا از نامزدهای انتخاباتی خواستند صراحتا از اغتشاشگران تبری جویند؛ فرصتی که راه را بر باقی ماندن آنها در مجموعه انقلاب هموارتر می کرد. همه باید در مقابل این خرابکارى‏ها بایستند، اعلام موضع کنند.

همه بایستى بگویند این تخریبهائى که انجام می‌گیرد، این کارهاى زشتى که انجام می گیرد، بعضاً جنایاتى که واقع می شود، مربوط به هیچ کدام از این اطراف قضیه نیست؛ این مربوط به مردم نیست، مربوط به نامزدها نیست؛ مربوط به خرابکارهاست، مربوط به اخلالگرهاست. نبادا کسى توهم کند و تصور بکند که این مربوط به این است که اینها طرفدار فلان نامزدند.

دقت در برخی جملات خطبه های 29 خرداد عمق تیز بینی و ژرف اندیشی رهبر فرزانه انقلاب را نشان می دهد. در بخشی از خطبه دوم ایشان نخبگان سیاسی را به مراقبت شدید از گفتار خویش توجه دادند.

اگر آنها -نخبگان سیاسی- کمى افراطى‏گرى کنند، دامنه‏ى این افراطى‏گرى در بدنه‏ى مردم به جاهاى بسیار حساس و خطرناکى خواهد رسید که گاهى خود آنها دیگر نمی‌توانند آن را جمع کنند. طرح این نکته از جانب رهبر معظم انقلاب مسئولیت بسیاری از رسوایی ها در جریان حوادث روزقدس، سیزده آبان و روز عاشورا را مستقیما بر عهده سران فتنه نهاد.

نکته دیگر هشدار رهبر انقلاب به حمایت های خارجی است که از جریان فتنه‌گر صورت می گرفت؛« دستهاى دشمن را ببینید... گرگهاى گرسنه‏ى کمین‏کرده را که امروز دیگر نقاب دیپلماسى را یواش یواش دارند از چهره‏هایشان برمی دارند و چهره‏ى حقیقى خودشان را نشان می دهند، ببینید؛ از اینها غفلت نکنید.» پس از این، موضوع حمایت های خارجی بارها مورد توجه رهبر انقلاب قرارگرفت. تاکید ایشان در هر مرتبه بر لزوم هوشیاری تمام جریان های داخلی و مرزبندی و موضع گیری برعلیه دشمن های مستکبر بود.

نیمه تیرماه، در سخنرانی عمومی در سالروز ولادت امیر المومنین، رهبر انقلاب بزرگوارانه حمایت خارجی ها از جریان های داخلی را در راستای اختلاف‌افکنی تفسیر کردند اسم بعضى‏ها را مى‏آورند به عنوان اینکه ما مدافع آنها هستیم؛ دروغ می گویند؛ مدافع آنها هم نیستند؛ قصدشان ایجاد اختلاف است. با این وجود و علی رغم هشدارهای آتی پیرامون حمایت های خارجی، سران فتنه نه تنها به عملکرد خویش ادامه دادند بلکه با سکوت در قبال سران آمریکا و اروپا و توجیه حمایت های اینچنینی دلخوشی خود را نسبت به اینگونه حمایت ها نشان دادند.

8- تبیین جنگ نرم دشمن:

پیش از این بارها رهبر انقلاب نسبت به تهدید نرم در شرایط گوناگون هشدار داده و آن را تحلیل کرده بودند. از تهاجم فرهنگی در دهه هفتاد تا طرح بازساری شده فروپاشی شوروی سابق در دوره اصلاحات.

اما شرایط بعد از انتخابات، فضای عینی‏تری را برای درک و عمق پیدا کردن جامعه و خواص نسبت به جنگ نرم بوجود آورد که رهبر انقلاب با تمرکز بر آن و افشای زوایا و ابعاد آن در شرایط جدید، در چند دیدار مهم مانند دیدار با شعراء، دانشجویان و اساتید دانشگاه در ماه رمضان و دیدار با خبرگان رهبری و نیز دیدار با بسیج، فضای فعالی را در نیروهای انقلاب خصوصاً بدنه اجتماعی و نخبگانی در مواجهه با حوادث بعد از انتخابات به وجود آوردند و بستر مناسبی نیز برای مواجهه فعال و مهیاتر جامعه و نخبگان با مسئله جنگ نرم در آینده ایجاد کردند.

9) ناکام گذاشتن استراتژی فشار از پایین و چانه زنی از بالا:

محور اصلی حرکت جریان فتنه بعد از انتخابات به عقب راندن نظام در مواضع اصولی آن بود و رهبر انقلاب هدف مرکزی این راهبرد محسوب می‏شد. ایستادگی رهبری و قاطعیت ایشان علی رغم فشارها، جریان فتنه را در مقاطع گوناگون کاملاً مأیوس کرد. در روزهای ابتدایی بعد از انتخابات یکی از محورهای اصلی جریان فتنه، فشار از پایین و چانه زنی از بالا بود که طی روزهای دیگر نیزبه صورت محدودتر ادامه پیدا کرد ولی خطبه‏های نماز جمعه 29 خرداد نقطه یأس آنها شد.

در حوادث روزهای بعد از خطبه‏های نماز جمعه، روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و عاشورا و تاسوعا تا 22 بهمن، همین خواسته محور اصلی بود. بعد از حادثه تلخ روز عاشورا و راهپیمایی 9 دی، برخی چانه زنی‏ها از سوی جریان فتنه به شکل‏های گوناگون مکتوب و شفاهی به منظور تنازل نظام و رهبری از مواضع اصولی صورت پذیرفت اما همه این تلاشها در برابر قاطعیت رهبری، ناکام ماند. نهایتاً روز 22 بهمن یک نقطه پایان در استراتژی فشار از پایین و چانه زنی از بالا در جریان فتنه بود.

11- طرح موضوع « لزوم بصیرت» به صورت یک گفتمان در برابر فتنه:

طرح برجسته و گفتمانی بصیرت به عنوان ضرورت اصلی در مقابله هوشمندانه با فتنه و به متن آوردن راهبرد شفاف‏سازی و روشنگری در کنار سایر اقدامات لازم از یک سو و محور شدن خود رهبر انقلاب در انجام روشنگری و بصیرت‌افزایی مردم و نخبگان از سوی دیگر، کلید حل مسایل بعد از انتخابات بود.

ایشان در بیش از 30 سخنرانی بعد از انتخابات، باشفاف‏سازی گام به گام و مرحله به مرحله که با صبر و حوصله در مقابل گستاخی‏های پی در پی فتنه گران انجام شد بر راهبرد روشنگری تاکید و در برابر برخی مطالبات بحق اما پیچیده کننده فتنه مانند محاکمه و دستگیری سران فتنه، به تدریج فضا را شفاف و زمینه‏های شعله‌ور‌تر شدن فتنه را خنثی نمودند. به همین سبب در این جریان شاهد‌ریزش روز افزون جریان فتنه ساز و رویش و اتحاد در میان مردم ولایت مدار هستیم که راهپیمایی 9 دی و 22 بهمن نقاط اوج آن بود.

10- تدبیر جذب حداکثری و دفع حداقلی:

مهم ترین رویکرد این مقطع را می توان اتمام حجت حداکثری نظام و رهبری با جریان فتنه برای بازگشت آنها به نظام و جبران خطاها و اشتباهات گذشته دانست. ایشان در سخنان خود در مقاطع مختلف سعی نمودند با درایت بین مردم معترض از آشوبگران و ضد انقلاب تفکیک قائل شوند، برای اصلاح ذهنیت‏ها با نخبگان به طور مستقیم گفت وگو کنند، حوادثی مانند کهریزک و کوی دانشگاه را محکوم کرده و دستور برخورد با متخلفان را صادر نمودند ضمن دادن هشدار به نخبگان و خواص برای ایفای نقش روشنگری از آنها برای پرهیز از سخن دوپهلو وشفاف‏سازی دعوت نمودند تا در نتیجه ی این تدابیر نظام بتواند با جذب حداکثری و دفع حداقلی به عنوان سیاست محوری خویش با کسانی که در معارضه عملی با نظام قرار گیرند برخورد قاطع نماید.

بررسی صبر و مدارا و هشدارها وانذارهای رهبر انقلاب در ماه های منتهی به انتخابات و هشت ماه پس از برگزاری آن تبیین کننده دیدگاه معظم له درباره جذب و دفع نخبگان است. در شرایطی که خصوصا حرمت شکنی های روز عاشورا واکنش های گسترده مردمی را در پی داشت، رهبر انقلاب در اولین سخنرانی خود پس از حوادث روز عاشورا بار دیگر از صبر و ملاحظه خود گفتند .

اینجا جوانها تلفن می کنند - می فهمم من، می خوانم، غالباً تلفنها و نامه‌ها را خلاصه می کنند، هر روز مى آورند، من نگاه می کنم - مى بینم همین طور جوانها گله‌‌‌‌‌مند، ناراحت و عصبانى؛ گاهى هم از بنده گله می کنند که چرا فلانى صبر می کند؟ چرا فلانى ملاحظه می کند؟ من عرض می کنم؛ در شرائطى که دشمن با همه‌‌‌ى وجود، با همه‌‌‌‌ى امکاناتِ خود درصدد طراحى یک فتنه است و می خواهد یک بازى خطرناکى را شروع کند، باید مراقبت کرد او را در آن بازى کمک نکرد. خیلى باید با احتیاط و تدبیر و در وقت خودش با قاطعیت وارد شد.»

اما متاسفانه سران فتنه با بی اعتنایی به تذکرات دلسوزانه رهبر معظم انقلاب و فرصت مدارایی که نظام در اختیار آنها قرار داده است روند دیگری را برگزیدند که سر انجام به اخراج آنها در نظام اسلامی منجر شد.

در خاتمه ی این بحث باید گفت هدایت ها و تلاش های ویژه ی مقام معظم رهبری و اطاعت نیروهای ولایی در این عرصه از ایشان، سبب شد تا اغتشاشات و درگیری ها ریزش پیدا کرده و عوامل اصلی فتنه ماهیت اصلی خود را نشان دهند ونظام اسلامی بار دیگر با قدرت ولایت و حمایت مردم از گردنه ی سخت دیگری سرافرازانه عبور نماید.

قطع به یقین باید گفت؛پیروزی حماسی مردم در فتنه همه جانبه 88 بیش از همه و پیش از همه مدیون مدیریت الهی و پیامبرگونه رهبرمعظم انقلاب بوده است. بررسی موشکافانه ی تدابیر مقام معظم رهبری در این برهه ی تاریخی از موضوعاتی است که هم نیازمند پرداختن به آن در چند کتاب مستقل دیگر است و هم اینکه در سال ها و زمان های آینده ابعاد متفاوت و اثر بخش خود را آشکار می سازد که اکنون برای بنده و امثال بنده آشکار و هویدا نیست.